Рубрика: Раскрытие информации

Rusiya prezidenti Vladimir Putin 10 il əvvəl xarici jurnalistlərdən birinin “Ukraynanın NATO-ya inteqrasiyasına necə baxırsınız” sualına belə cavab vermişdi ki, bu onu narahat etmir, “Ukrayna müstəqil dövlətdir, istənilən qurumla əməkdaşlıq seçimində sərbəstdir” demişdi. 2014-cü ildə bu sözlərin həqiqəti əks etdirmədiyini gördük, dəyişən Putin məhz “NATO təhlükəsinə” görə Krımı ilhaq etdiyini açıqladı, 8 il sonra isə eyni “arqumentə” görə Ukraynaya qarşı işğalçı müharibə başladı.

Putinin hakimiyyətdə olduğu illərdə dəyişdiyinə dair başqa bir nümunə də var. Deməli, həmin Putin 2009-cu ildə Rusiyanın məktəb dərsliklərinə yazıçı Aleksandr Soljenitsının “Arxipelaq QULAQ” əsərinin daxil edilməsini lazım bilib. Bu əsər ilk dəfə 1973-cü ildə Qərb ölkələrində nəşr olunub. Əsər yazıçının özünün də keçdiyi məşəqqətli yoldan, o cümlədən 1918-1956-cı illər arasında düşərgələrdə incidilən və ölən milyonlarla SSRİ vətəndaşının represiyasından bəhs edir. Əsər SSRİ-də ilk dəfə 1989-cu ildə “yenidənqurma” illərində dərc olunub. Aleksandr Soljenitsının özünə də siyasi sığınacaq tapdığı ABŞ-dan geri qayıtmasına icazə verilib. Vaxtilə Soljenitsını dahi rus yazıçısı hesab edən Putin artıq fikrini dəyişib. Hazırda Kreml sahibini repressiya qurbanlarının acı taleyinin öyrənilməsi deyil, “imperiya sərhədlərinin genişləndirilməsi” düşündürür. Bu səbəbdən Putinin arxasınca gedənlərin qəddar Stalinə rəğbət artıb. Bu “məntiqə” görə faşist Almaniyası üzərində qələbə qazanan Stalin öz vətəndaşlarını öldürməyib, guya hamı hüzur içində yaşayırmış. Təsadüfi deyil ki, Rusiya Dövlət Dumasında hakim partiyanın deputatları Aleksandr Soljenitsının əsərinin məktəb dərsliklərindən çıxarılmasını təklif ediblər. Deputatlar əsərdəki faktların həqiqəti əks etdirmədiyini iddia ediblər. Guya bu əsər yazılmasaydı və tarix kitablarına salınmasaydı, SSRİ-də milyonlarla insanın repressiya qurbanı olduğunu gizlətməkmi mümkündür? Dövlət Duması Ukrayna müharibəsi fonunda tarixi həqiqətləri gənc nəsildən gizlətməyə çalışır. Aydındır ki, sifariş Kremlən – birinci şəxsdən gəlib.

Депутат казахстанского парламента Азамат Абильдаев заявил в интервью 18 января, что поддерживает президента России Владимира Путина, в том числе в том, что Украиной правят «нацисты» и невозможно допустить жертв среди мирного населения. За эти слова он был лишен как мандата, так и членства в Демократической партии «Ак Ёл». Данное решение опубликовано на сайте Центральной избирательной комиссии Казахстана.

Это правильное решение. Это не имеет ничего общего со свободой слова или демократией. Такой должна быть судьба политиков, поддерживающих оккупацию и оккупантов. Казахстан считается стратегическим партнером России. Тем не менее, Путина и российскую оккупацию Украины не могут поддержать даже в Казахстане. Такой же запрет должен применяться и в других странах. К сожалению, вокруг нас есть те, кто поддерживает Путина и агрессивную войну России против Украины. Поддержка агрессивной войны России против Украины ничем не отличается от поддержки оккупации Арменией азербайджанских земель, но вокруг нас есть те, кто этого не понимает. Казахстан преподал хороший урок тем, кто этого не понял.

Согласно последнему отчету Стокгольмского международного института исследования проблем мира, двумя странами, демонстрирующими самый высокий рост продаж оружия в мире, являются Турция и Израиль. В отчете подчеркивалось, что из 100 компаний, занимающихся продажей оружия, три принадлежат Израилю и две Турции. Если в 2002 году турецкие военно-производственные компании продали военной техники всего на 1 миллиард долларов, то в 2021 году эта цифра превысит 10 миллиардов долларов.

Турция расширила свой рынок сбыта. Примером тому является покупка Турцией 77 вертолетов «Атак» еще на далеких Филиппинах. Интересно, что в последние годы основными покупателями израильских компаний были арабские страны. Однако в последние годы все арабские страны осуждали Израиль за палестинский вопрос. Сейчас группа арабских стран установила дипломатические отношения с Израилем и закупает у этой страны современное оружие. Например, Объединенные Арабские Эмираты отдали предпочтение израильским ЗРК «Барак». Военная техника, которую Азербайджан получает от Турции и Израиля, основана на стратегическом союзе и стратегическом партнерстве с этими двумя странами. Высокое качество полученной нами военной техники проявило себя во Второй Карабахской войне. В отчете Стокгольмского международного института исследования проблем мира показано, что даже те, кто не является стратегическими партнерами Турции и Израиля, повысили интерес к военной технике этих двух стран.

Azərbaycan prezidenti İlham Əliyev və Gürcüstanın baş naziri İrakli Qaribaşvili Davos forumunda iştirak edir, paneldə birgə müzakirələrə qatılırlar. Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyan da foruma qatılsaydı, Cənubi Qafqaz ölkəsinin 3 lideri arasında görüş keçirilə bilərdi. Gürcüstan Azərbaycanla Ermənistan arasında vasitəçi olmaq istəyir. İlham Əliyev Qaribaşvilinin bu təklifə müsbət yanaşır və liderlərin Tiflisdə görüşməsinə tərəfdardır. Qaribaşvili bu təklifi Paşinyana da bildirib.

Nikol Paşinyan Gürcüstanda görüş təklifinə niyə müsbət cavab vermir? Paşinyan bölgəyə dəxli olmayan Fransanın vasitəçi olmasını istəyir, bölgə ölkəsi, o cümlədən Azərbaycan və Ermənistanla tərəfdaşlıq münasibəti olan Gürcüstanın vasitəçiliyini isə qəbul etmir. Bunun iki səbəbi var. Birincisi, Gürcüstan da Azərbaycan kimi münaqişələrin həllinə ərazi bütövlüyü prinsipindən yanaşır, çünki özünün oxşar problem mövcuddur. İkincisi, Gürcüstanla Azərbaycanı gəlir gətirən müxtəlif regional layihələr birləşdirir, Ermənistanla isə ortaq layihəsi yoxdur. Belə olan halda Paşinyan düşünür ki, o Gürcüstanın vasitəçiliyinə razılaşsa, Tiflis istər-istəməz Azərbaycanın mövqeyini dəstəkləyəcək. Ancaq Paşinyan sülhdən danışarsa, bunun yollarından biri ümumi Cənubi Qafqaz evinin yaradılmasından keçir, yox əgər erməni separatçılığına dəstək davam edəcəksə, nə ümumi ev olacaq, nə də Ermənistanı rahat həyat gözləyəcək.

Причины ухода президента Казахстана Касым-Жомарта Токаева из нижней палаты парламента связаны с избавлением от наследия бывшего президента Нурсултана Назарбаева. Помимо нижней палаты парламента Токаев покинул региональные структуры власти. Парламентские выборы назначены на 19 марта этого года. В результате конституционных реформ в Казахстане 70 процентов депутатов будут избраны на пропорциональной основе на новых выборах. Этим Токаев хочет создать условия для партийного строительства и политической борьбы в своей стране. Например, для регистрации любой партии достаточно 5000 человек вместо 20000, как раньше. Исходя из этого, количество зарегистрированных партий в Казахстане увеличилось.

Фактически парламентские выборы в Казахстане должны были состояться в 2025 году. Однако Токаев сделал заявление в сентябре прошлого года и заявил, что после конституционных изменений возникнет необходимость проведения внеочередных парламентских выборов. Сам Токаев укрепил свои позиции, победив на внеочередных президентских выборах 20 ноября прошлого года, набрав 81 процент голосов. Согласно новой Конституции, президент Казахстана не может избираться главой государства более двух раз. Кроме того, близким родственникам президента запрещено занимать государственные должности. Кроме того, из новой Конституции были исключены пункты с упоминанием имени первого президента Нурсултана Назарбаева.

Rusiyanın xarici işlər naziri Sergey Lavrov Azərbaycanla Ermənistan arasında “balans siyasətini” davam etdirir. Rusiyanın xarici işlər naziri tərəflərdən birini tənqid edərkən, o birisini də tənqid etməyə çalışır.

Sergey Lavrov yanvarın 18-də Moskvada ötən ilin yekunlarıyla bağlı mətbuat konfransı keçirdib. O mətbuat konfransında dedi ki, Laçın dəhlizi 9 noyabr 2020-ci il tarixli razılaşmaya əsasən, yüklərin, vətəndaşların və nəqliyyat vasitələrinin keçidi üçün sərbəst olmalıdır. Yəni Lavrovun sözlərindən belə nəticə çıxırdı ki, guya azərbaycanlıların yoldakı aksiyasına görə bu sərbəstlik indi  yoxdur. Halbuki, Laçın yolu mülki insanlar və ərzaq daşınması üçün açıqdır.

Sergey Lavrov azərbaycanlıların məlumatı əsasında ermənilərin bu yoldan minaların keçirməsiylə bağlı narazılığını bu şəkildə yekunlaşdırdı: “İndi hərbçilərimiz bu məlumatı öyrənirlər”. Lavrov problemi gizlətmək istəyir. Rusiyaya yoldan silahların keçirilməsinə dair məlumat aksiyadan aylar əvvəl verilirdi. Rusiya bu müddətdə yoldan silahın, sursatın və minaların keçirilməsinə mane olmadı. İndi üstündən aylar keçəndən və aksiya başlayandan sonra Lavrov deyir ki, “məsələni araşdıracaqlar”. Minalar keçirilib, müxtəlif istiqamətlərdə basdırılıb, müharibədən sonra minaların partlaması nəticəsində yüzlərlə Azərbaycan vətəndaşı həlak oldu və bu faciələrə şərait yaradan Rusiyanın bölgədəki hərbi kontingenti idi. Bundan sonra Rusiya hərbi kontingenti “araşdırma” apararmı?

Sergey Lavrov mətbuat konfransında Ermənistanı da tənqid etdi. Lavrov dedi ki, İrəvan Kollektiv Təhlükəsizlik Müqaviləsi Təşkilatının missiyasının Ermənistan-Azərbaycan sərhədinə göndərilməsi barədə sənədi yerinə yetirmək əvəzinə Avropa İttifaqının missiyasına üstünlük verdi. Lavrov bu mövzuda fikirlərini belə yekunlaşdırdı: “Bu əlbəttə ki, Ermənistanın hüququdur. Lakin unutmaq lazım deyil ki, söhbət Azərbaycanla sərhəddən gedir. Yəqin ki, bu missiya Azərbaycanın razılığı olmadan sərhəddə yerləşdiriləcəksə, qeyri-məhsuldar olacaq. Sərhəddə etimadın möhkəmlənməməsi əlavə gərginliklər yarada bilər”.

Lavrov bu məsələdə haqlıdır. Avropa İttifaqının missiyası təmas xəttində monitorinqi uzatmaqla heç nəyə nail olmayacaq, əksinə Brüssel iki mənfi nəticə ilə üzləşəcək. Во-первых, rəsmi Bakı Brüsselin bundan sonrakı vasitəçiliyinə şübhəylə yanaşacaq. Второй, Azərbaycan-Ermənistan sərhədinin müəyyənləşməsi uzanacaq ki, bu da əslində Avropa İttifaqının maraqlarına cavab verməməlidir.

Министр иностранных дел России Сергей Лавров сообщил на пресс-конференции в Москве 18 января, что несколько дней назад состоялась встреча между представителем Азербайджана и представителями сепаратистов с участием командующего российским контингентом. Встреча была связана с ситуацией на Лачинской дороге. Лавров сказал, что думает, что вопрос будет решен в ближайшее время. То есть, по мнению Лаврова, после этой встречи ситуация в Лачинском коридоре должна измениться. Но это не так. Лавров провел телефонный разговор с министром иностранных дел Азербайджана Джейхуном Байрамовым. Джейхун Байрамов еще раз высказал Лаврову требования Азербайджана. Основное требование – следить за месторождениями меди и золота в Карабахе, контролируемыми сепаратистами. Потому что эти месторождения противоречат законам Азербайджана. Азербайджан не может получить выгоду от эксплуатации месторождений. Есть и экологические проблемы.

Армянские сайты сообщили, что официальный Баку направил требования армянским сепаратистам в Карабахе. Лидер армянских сепаратистов Араик Арутюнян разъяснил своим сторонникам требования официального Баку: 1. Рубен Варданян должен покинуть Карабах; 2. Сепаратистам следует прекратить работу в своих шахтах; 3. На российском пункте пропуска Лачинского коридора должны быть установлены рентгеновские сканеры, а среди наблюдающих за грузом должен быть представитель Азербайджана; 4. Вывести из региона тяжелую военную технику, принадлежащую сепаратистам.

Араик Арутюнян и его сепаратистское окружение не будут выполнять эти требования официального Баку. Согласно армянским источникам, реакция Арутюняна на требования официального Баку была следующей: «Даже если мы выполним требования официального Баку, нет гарантии, что коридор будет открыт или что его не закроют снова через 1-2 недели. после открытия. В ответ Азербайджан вчера на несколько часов прекратил подачу газа. В общем, трудные дни впереди».

Действительно, армянским сепаратистам предстоят более трудные дни. Требования, направленные официальным Баку сепаратистам через российский военный контингент, являются началом процесса. После этого будут выдвинуты другие требования.

Rusiya prezidenti Vladimir Putin və onun özü kimi ətrafı “rus dünyasının müdafiəsindən” çox danışırlar, elə Krımın ilhaqı və Ukraynaya qarşı işğalçı müharibənin başlanması səbəbini də bununla izah edirlər. Yəni Putin deyir ki, guya o Ukraynadakı rusları Kiyevdəki “faşist rejimindən” qurtarmaq üçün müharibəyə başlayıb. Bu bəhanədir. Rus dünyasını düşünən birisi Ukraynanın şəhərlərini bombalamaz, mülki insanları qətlə yetirməz. Rusiyanın işğalçı ordusu geri çəkildiyi ərazilərdə qətliamlar törədib, kim zəmanət verə bilər ki, Buçada öldürdükləri insanlar arasında milliyətçə ruslar olmayıb? Və ya Rusiya dünən axşam Ukraynanın Dnepr şəhərini raket atəşinə tutub, böyük bir bina dağılıb, dağıntılardan onlarla cəsəd çıxarılıb. Kim zəmanət verə bilər ki, dağıntılar arasında ölənlər içərəsində rus mənşəli Ukrayna vətəndaşı yoxdur? O biri tərəfdən Kreml sahibi müharibədə gənclərini ölümə göndərir, say 100 mini keçib. Putin ölümə göndərdiyi gəncləri də düşünmür. Rusiyanın müxalifət liderlərindən Qriroqi Yavlinski son müsahibəsində doğru deyib, Rusiyanın Ukraynaya qarşı işğalçı müharibəsi SSRİ-nin Almaniyaya qarşı müharibəsinə bənzəmir. Almaniya SSRİ-yə hücum etmişdi, SSRİ işğalçılara qarşı savaşırdı, indi isə tərsinə işğalçı Rusiyadır, işğala qarşı savaşan isə Ukraynadır. İşğalçılar gec və ya tez məğlub olurlar.

Qarabağ separatçıları müxtəlif ölkələrə və təşkilatlara «Qarabağ ermənilərinin vəziyyəti ağırdır, bizə kömək edin”  bağırarkən, separatçıların “parlamentinin sədri” Artur Tovmasyan Qarabağda növbədənkənar “prezident və parlament seçkilərinin” keçirilməsini təklif edib. Artur Tovmasyan bunu bölgədə yararan böhranla əlaqələndirib. Belə çıxır ki, yaranan böhranı separatçıların liderləri fərqli şəkildə görürlər. Ararik Arutunyan və Ruben Vardanyan beynəlxalq aləmin Azərbaycana təzyiq etməsini istəyərkən, bunlardan biri “seçki keçirək” təklifi ilə əslində problemin öz aralarında olduğuna eyham vurub. Çünki, növbədənkənar seçkini o zaman tələb edirlər ki, idarə edənlərdən narazılıq var. Görünür, separatçıların “parlamentinin sədrinin” Araik Arutunyandan və Ruben Vardanyandan narazılığı var ki, onların yerinə iddialıdır. Keçmişdə Robert Köçəryanla sıx əlaqəsi olan Artur Tovmasyanın separatçıların “Təhlükəsizlik Şurasının katibi” Vitaliy Balasanyanın istefaya göndərilməsindən də narazıdır. Görəsən Artur Tovmasyanın Nikol Paşinyandan, Araik Arutunyandan və ya Ruben Vardanyandan fərqi nədir ki, “parlamentin sədri” onların çarəsiz qaldıqları durumu separatçıların xeyrinə dəyişəcəyini düşünür? Bir balaca düşüncəsi olan Qarabağ ermənisi bu gün nə Araik Arutunyanın, nə də Ruben Vardanyanın yerində olmaq istəyər. Düşüncə də qalmayıb.

Əslində Ruben Vardanyan biz deyəni təkrarlayır, Qarabağ erməniləri üçün 3 yoldan ikisini səsləndirir və bu Azərbaycanın mövqeyini əks etdirir: “Qarabağ erməniləri ya Azərbaycan qanunlarına tabe olmalıdırlar, ya da tabe olmaq istəmirlərsə Qarabağı tərk etməlidirlər”. Bizim bir başqa vəzifəmiz qanunlarımıza tabe olmayan Ruben Vardanyanın Qarabağı tərk etməsini sürətləndirməkdir. Ruben Vardanyanın gəldiyi yerə qayıtması saman çöpündən də yapışmağa cəhd edən erməni separatizminə və separatizmə dəstək verən digər ermənilərə ağır zərbə olacaq. “Əgər Rusiya ilə sıx bağlılığı olan Ruben Vardanyan kimi birisi də Qarabağı tərk etmək məcburiyyətində qalıbsa, biz Azərbaycan qanunlarına tabe olmadan burada necə yaşayacağıq” – bu Qarabağ ermənilərinin özlərinə verməli olan suala çevriləcək. Ruben Vardanyan bölgəni bu il tərk etməsə belə bunu 3 il sonra Rusiya hərbi kontingenti ilə birgə reallaşdırmaq məcburiyyətində qalacaq. Ancaq biz elə etməliyik ki, Ruben Vardanyan daha tez qərar versin ki məsələlərimizin həllini sürətləndirək.