Category: Press Releases

Məlum səbəblərə görə, İranın Azərbaycandakı səfiri Seyid Abbas Musəvi Bakıda bir çox tədbirə dəvət olunmur, rəsmi görüşləri də yox dərəcəsindədir. Prezidentin köməkçisi Hikmət Hacıyev ara-sıra səfirlə görüşüb fikir mübadiləsi aparırdı. Ancaq Azərbaycanın İrandakı səfirliyinə terror hücumundan sonra bu görüşlərə də ara verilib. İki ölkə arasında gərginliyə görə İran ilk dəfə bu il Bakıda inqilabın 44-ci ildünümünü keçirə bilmədi. Keçirsəydi belə rəsmi və vətəndaş cəmiyyəti səviyyəsində iştirak olmayacaqdı.

Ukrayna müharibəsinə görə, Rusiyanın Azərbaycandakı səfiri Mixail Boçarnikov da Bakıda bir çox ölkənin müstəqillik günü tədbirlərinə dəvət olunmur. Bu vəziyyətdə qalan iki səfir öz aralarında görüşməyə qərar veriblər. Yayılan məlumatda Seyid Abbas Musəvinin Mixail Boçarnikovla Cənubi Qafqaz regionunda baş verən son hadisələri, “3+3” təşəbbüsünü, eləcə də iki ölkə arasında iqtisadi sahədə əməkdaşlığı, eyni zamanda, Şimal-Cənub dəhlizini müzakirə ediblər. Bu aysberqin görünən tərəfidir. Hər iki səfir paytaxtlarından təlimat alıblar ki, “Sizin görüşünüz çalışdığınız ölkəyə və Qərbə mesaj olacaq ki, Rusiya və İranın iştirakı olmadan bölgənin problemlərini həll etmək mümkün deyil”.

Bölgədə problemlərin varlığı və həllinin uzanması elə Rusiya və İranın siyasəti ilə bağlıdır. Rusiya erməni separatizmini idarə edir, İran isə Ermənistana Zəngəzur dəhlizini bağlı saxlamağı məsləhət görür. Rusiya və İran nə qədər müqavimət göstərsələr də, Türkiyənın, Avropa İttifaqının və ABŞ-ın Cənubi Qafqazda artan fəallıqlarına mane ola bilmirlər. ABŞ-ın Azərbaycanda müvəqqəti işlər vəkili Qevara İranla sərhədi – Gömrük Komitəsinin Astara şəhərindəki idarəsini ziyarət etməklə Tehrana bir başqa mesajı göndərib.

Rusiyanın xarici işlər naziri Sergey Lavrov Bakıdan İrəvana “Avropa İttifaqı missiyasını bölgəyə gətirməklə yanlışlığa yol verirsiniz” cümləsiylə mesaj göndərib. Ermənistanın parlament sədri Alen Simonyan isə İrəvandan ona bu şəkildə cavab verib: “Moskva digər ölkələrin Ermənistan-Azərbaycan münasibətlərini normallaşdırmaq təşəbbüslərinə həddən artıq emosional və əsəbi reaksiya verir”. Simonyan bununla Lavrova demək istəyib ki, bizim işimizə qarışmayın.

Beləiklə, İrəvan Rusiyanın xəbərdarlıqlarına baxmayaraq, Avropa İttifaqının missiyasını Ermənistanda yerləşdirib. Bu azmış kimi İrəvanda növbəti dəfə Rusiya əleyhinə yürüş keçirilib, etirazçılar Kreml sahibi Vladimir Putinin müqəvvasını yandırıb, məşhur şair Mixail Lermontovun rusları aşağılayan “Əlvida, yuyulmamış Rusiya, qullar və ağalar ölkəsi” şeirindən parçalar oxuyublar. Ermənistanda keçirilən rəsy sorğuları da Rusiyanın Qərbin geridə qaldığını göstərir. Bundan sonra hələ rusiyalı nazir Lavrov bizə ağıl qoymağa çalışır ki, “Laçın yolunda nəzarət postu olmamalıdır”…

Xarici işlər naziri Ceyhun Bayramovun “Ermənistanla danışıqlarda onlayn diplomatiyaya keçmişik, şərtləri bir-birimizə ötürürük” ifadəsindən çıxan nəticə odur ki, tərəflər internet üzərindən müzakirələr aparırlar. Bu əvvəllər yox idi. Əslində bu qədər vasitəçiyə ehtiyac yoxdur. Hər ölkə və təşkilat “bölgədə mən də varam” demək üçün tərəflər arasında görüşlər təşkil edir, fotolarla poz verirlər, ortada isə nəticə yoxdur. Müzakirələri internet üzərindən görüntülü şəkildə aparılmasının zərəri yoxdur.

Ermənistan rəsmiləri və Qarabağdakı separatçılar yer qalmayıb Azərbaycandan şikayət etməsinlər. Birinciləri birbaşa dialoqa cəlb etmək lazımdır, ikincilərin isə texniki persionalı ilə yerlərdə müxtəlif məsələri həll etmək mümkündür. İkinci Qarabağ müharibəsindən sonra ən azı 3 dəfə Qarabağ erməniləriylə birbaşa təmas olub. Birinci görüş Sərsəng su anbarıyla bağlı olub, ikinci görüşdə onlardan Laçın azad olunanda təxribata yol verməmələri tələb edilib, üçüncü görüş isə bugünlərdə yataqlarda monitorinqlə bağlı həyata keçirilib. Qarabağın tammamında suverenliyimizin bərpası üçün bütün imkanlardan istifadə etməliyik.

Bu həftə beynəlxalq aləmin 3 əsas hadisəsi Ukrayna ilə bağlı olub. Birincisi, ABŞ prezidenti Co Baydenin Kiyevə qəfil səfəri, ikincisi, Rusiya prezidenti Vladimir Putinin Feredal Məclisdə müharibəylə bağlı çıxışı və üçüncüsü Çinin Rusiya-Ukrayna müharibəsinin dayandırılması məqsədilə irəli sürdüyü 12 təklifi müzakirə predmetidir. Baydenin müharibənin ildönümü ərəfəsində Kiyevə gəlişi Ukraynanın tək olmadığını və ərazi bütövlüyünü təmin edənə qədər bu ölkəyə maliyyə və hərbi dəstəyin davam edəcəyini göstərirdi. Putin çıxışında yenə heç nə deyə bilmədi, tükənib, hədələri təsir gücünü itirib. Pekinin 12 maddəlik təklifi isə ümumi sözlərdən ibarət idi. Təkliflərin ümumi mahiyyəti təxminən belədir: “Müharibə dayandırılsın, hamı dayandığı yerdə qalsın, Rusiyaya qarşı sanksiyalar ləğv olunsun”. Pekinin tələbləri içərisində Rusiya qoşunlarının Ukrayna ərazisini tərk etməsi barədə bir cümlə belə yoxdur. Pekin irəli sürdüyü təkliflərin qəbul edilməyəcəyini əvvəlcədən bilirdi, sadəcə Qərbin artan təzyiqi qarşısında “sülhpərvər” görüntüsü yaratmaq istəyirdi.

Ermənistanın 1998-2008-ci illərdə xarici işlər naziri olan Vardan Oskanyan baş nazir Nikol Paşinyana müxalif qüvvələrin ümumi xoruna qoşularaq  hakimiyyətin Qarabağı Azərbaycan ərazisi kimi tanımasını əngəlləmək vacibliyini bildirib. Vaskanyan  hesab edir ki, İrəvan Bakı ilə sülh sazişi imzalayacağı halda Ermənistan Qarabağı Azərbaycan ərazisi kimi tanımış olacaq.Vardan Oskanyanın ümumi sözləri ilə yanaşı “Dağlıq Qarabağı Cavahetiyanın taleyi gözləyəcək” cümləsi diqqətimi çəkib.

Ermənilər daxilən heç zaman Cavahetiyanın Gürcüstan ərazisi olmasıyla barışmayıblar, sadəcə Azərbaycanla yanaşı Gürcüstanla da düşmən olmamaq üçün adı çəkilən bölgə ilə bağlı planlarını Qarabağda istədiklərinə nail olduqdan sonra reallaşdırmağı düşünürdülər. Ancaq sonrakı mərhələdə anladılar ki, Gürcüstanla da düşmən olsalar tam blokada vəziyyətinə düşəcək və bu Ermənistan adında dövlətin yox olmasıyla nəticələnəcək. Buna baxmayaraq, əgər Oskanyan kimi diplomat Cavahetiya ilə Qarabağ arasında paralel aparırsa demək xəstə təxəyyüldən qurtula bilmirlər.

Ruben Vardanyan aldadıldığını (Kreml göndərdi, ancaq arxasında dayanmadı) və zərbə aldığını (yerli separatçılar ona əvvəlcə “vəzifə” verdilər, bir neçə ay sonra atdılar bayıra) anlayıb. “Qarabağda yaşayan ermənilərin hamıya – ədalətə, hakimiyyətə və gələcəyə inamları itib” deyən Vardanyan inam olmadan mübarizənin nəticə verməyəcəyini bildirib. Vardanyanın bu sözləri acı etirafdır. O faktiki Qarabağ separatçılarının Ermənistan və dünyadakı erməni lobbisi ilə birgə Azərbaycana qarşı mübarizəsinin nəticə vermədiyini demək istəyib. Ancaq beyin bütün hallarda zəhərlidir. Vardanyan çıxışının son cümləsində Qarabağ ermənilərini “müstəqillik” yolundan dönməməyə çağırıb.

After the visit of Russian Foreign Minister Sergey Lavrov to Azerbaijan, US Secretary of State Anthony Blinken's visit to the South Caucasus region is not an exception. Blinken has intensified his mediation between Azerbaijan and Armenia in recent months. A three-way meeting between President of Azerbaijan Ilham Aliyev and Prime Minister of Armenia Nikol Pashinyan held at the initiative of Blinken a few days ago at the Munich Security Conference is proof of this.

Sergey Lavrov will come to Baku on February 27. A day later, Anthony Blinken will visit Kazakhstan. Blinken will participate in the meeting of foreign ministers in Astana in the format of 5 + 1 (meeting format between the USA and the countries of Central Asia). In this meeting, issues of development of cooperation between the USA and Central Asian countries will be discussed. The US has become active along the perimeter of Russia. If Anthony Blinken travels this distance from his country and goes on a tour of Central Asia, his plane can land in the countries of the South Caucasus on the way back. By visiting Azerbaijan and Armenia, Blinken praised America's support in the formation of peace and cooperation in the region, and sent the message to Moscow that "we are also in the region".

Could there be no war? If any of Russia's demands were fulfilled, the Kremlin would not have started an aggressive war against Ukraine a year ago? This question still resonates in some circles. The current form of government and way of thinking in Russia necessitated a war of aggression against Ukraine, only history could have been different. I know people who blame Ukrainian President Volodymyr Zelensky for the war. Allegedly, Zelensky irritated Putin with his policy, and the Kremlin owner Vladimir Putin, who was angry about this, ordered an attack. So what did the previous government of Ukraine do when Putin decided to annex Crimea in 2014? If Petro Poroshenko had won the last presidential election in Ukraine, Putin would not have given up on the invasion of Ukraine.

According to Putin, Russians and Ukrainians are the same nation, and therefore Ukrainians should not have preferred the policy of integration with the West against the will of the Russians. If the president of Ukraine was not Volodymyr Zelensky, but someone else, Kiev would not have refused to integrate into European economic and security institutions. Only former president Viktor Yanukovych refused to integrate into Europe, and he was overthrown by the people.

Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyanın Rusiya prezidenti Vladimir Putinlə bugünkü telefon söhbətinin sətiraltı məqsədi bəllidir. Telefon zəngindən əvvəl erməni separatçılarının “lideri” Araik Arutunyan Ruben Vardanyanı “dövlət naziri” vəzifəsindən azad edib. Paşinyan bu istefanı istəyib. Ermənistanın baş naziri Araik Arutunyanın əli ilə Ruben Vardanyanı istefaya göndərdikdən sonra Putinə anlatmaq istəyib ki, prezident İlham Əliyevin istəyini yerinə yetirib və bunun qarşılığında Laçın dəhlizinin açılacağına ümid edir. Paşinyan Putinə Beynəlxalq Məhkəmənin Laçın yoluyla bağlı qərarını da xatırladıb.

Ruben Vardanyan Kremlin layihəsi idi, alınmadı, imtina etdilər, bu Paşinyanın da işinə yaradı. Putin Ukraynaya qarşı müharibə ilə özünü və ölkəsini dərin böhrana yuvarlandırıb, həyatında görmədiyi Laçın yolundakı vəziyyət onu narahat etmir. Üstəgəl Avropa İttifaqı müşahidə missiyasını Ermənistanda yerləşdirən Paşinyan Kreml sahibini qəzəbləndirib. Belə vəziyyətdə Putin Laçın yolundakı etirazla bağlı Bakıdan niyə nəsə xahiş etməlidir ki?